Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

"Χαῖρε Ἁγία Ἁγίων μείζων "




Δρα Ἠλία Λυμπερόπουλου  -  Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος
-  από το βιβλίο του «Γνώθι σ’ αὐτόν»



….   ταν ἡ Μαριάμ ἔγινε τριῶν ἐτῶν, οἱ γονεῖς της τήν ἀφιέρωσαν εἰς τόν Κύριον.
Ἡ Μαριάμ εἰσήχθη εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ δηλαδή πού ἦταν τοποθετημένη ἡ Ἁγία  Κιβωτός, πού μόνο ὁ Ἀρχιερεύς μία φορά τό χρόνο εἶχε τό δικαίωμα εἰσόδου.

Ἐκεῖ στόν ἱερώτατο αὐτό χῶρο, ἡ Μαριάμ θά γινόταν τό ἁγνό δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, γιά νά ὑποδεχθεῖ τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί νά γίνει κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ἡ ἔνσαρκος Ἁγία  Κιβωτός.
Ἐκεῖ ἡ Μαριάμ ἐκοσμήθη μέ τίς χάρες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ τήν ἁγνότητα καί τήν ταπεινοφροσύνη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ  τό θεμέλιο τῶν ἀρετῶν.

Ὅταν ἡ Μαριάμ ἔγινε δεκαπέντε ἐτῶν καί ἔφθασε σέ ἡλικία γάμου, συμφώνως μέ τήν διάταξη τοῦ Νόμου δέν ἐπιτρεπόταν σέ ἐνήλικα κόρη νά διαμένει ἐντός τοῦ Ναοῦ.
Ἐπιπροσθέτως, οἱ Ἱερεῖς δέν ἤθελαν τήν Ἁγία Παρθένο, ἡ ὁποία εἶχε προσφερθεῖ ἀπό τούς γονεῖς της στόν Ναό νά τήν παραδώσουν εἰς γάμου κοινωνίαν. 
Ἔτσι, συγκάλεσαν μία σύσκεψη γιά νά ἀποφασίσουν τί νά πράξουν.

Σέ αὐτή τή σύσκεψη ἀποφάσισαν νά τήν ἀρραβωνιάσουν μέ ἕναν ὑπέργηρο ἄνδρα γιά νά καταστεῖ αὐτός ὁ ἐγκυητής τῆς παρθενίας της. 
Προσευχήθηκαν, λοιπόν, ὅλοι οἱ Ἱερεῖς ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Ἀρχιερέως Ζαχαρία, ὁ ὁποῖος διεμοίρασε δώδεκα κλαδιά φοινίκων σέ δώδεκα σεβάσμιους γέροντες, οἱ ὁποῖοι προτάθησαν ὡς μνηστῆρες τῆς Παρθένου Μαριάμ, καί τούς ἔθεσε ἐπάνω στό θυσιαστήριο τοῦ Ἱεροῦ.
Ὁ κλάδος τοῦ Ἰωσήφ, ἑνός ἐκ τῶν ὑποψήφιων μνηστήρων ἐβλάστησε καί ἔβγαλε ἄνθη, ὅπως ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρών. 
Ἔτσι ἡ Μαριάμ δόθηκε γιά προστασία στόν γέροντα Ἰωσήφ.

Ὁ Ἰωσήφ ἔφερε τήν Ἁγία κόρη εἰς τήν οἰκία του εἰς τήν πόλιν Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας καί τήν ἔκανε οἰκοδέσποινα.
Ἐκεῖ στήν Ναζαρέτ, τήν μικρή καί ἄσημη πόλη τοῦ Ἰσραήλ, ἡ Παρθένος Μαρία ἐδέχθη τόν μέγα Χαιρετισμό τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ.  
«Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά Σοῦ εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί».

Εἰς ἀνάμνηση τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Δεσποίνης ἡμῶν, ὁ ὑμνωδός τῆς Ἐκκλησίας μας τῆς ἀφιέρωσε θεσπέσιους Ὕμνους, ὅπως ἐπίσης τούς Χαιρετισμούς πού ἀναπέμπονται ἀπό τούς πιστούς, κατά τήν διάρκεια τοῦ Τριωδίου καί κατά τό Ἀπόδειπνον.
«Μακαρίζομέν σε πάσαι αἱ γενεαί Θεοτόκε Παρθένε·
ἐν σοί γάρ ὁ ἀχώρητος Χριστός ὁ Θεός χωρηθῆναι ηὐδόκησε.
Μακάριοι ἐσμέν καί ἡμεῖς προστασίαν σέ ἔχοντες·
ἡμέρας γάρ καί νυκτός πρεσβεύεις ὑπέρ ἡμῶν
καί τά σκήπτρα τῆς βασιλείας ταῖς σαῖς ἱκεσίαις κρατύονται.
Δι’ ὅ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν σοι, Χαίρε Κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά σοῦ.»

Ἐπίσης:
«Τήν ὡραιότητα τῆς παρθενίας σου καί τό ὑπέρλαμπρον τό τῆς ἀγνοίας σου
ὁ Γαβριήλ καταπλαγείς ἐβόα σοι, Θεοτόκε.
Ποῖον σοι ἐγκώμιον προσαγάγω ἐπάξιον; τί δέ  ὀνομάσω σε;
ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι, διό ὡς προσετάγην βοῶ σοι, Χαῖρε ἡ κεχαριτωμένη.»


«Χαῖρε ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα·
Χαῖρε  ὅτι βαστάζεις τόν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε κλίμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς κατέβη ὁ Θεός·
Χαῖρε γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν.
Χαῖρε τό τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα·
Χαῖρε τό τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα.
Χαῖρε Θεοῦ πρός θνητούς εὐδοκία·
Χαῖρε θνητῶν πρός Θεόν παρρησία.

Χαῖρε ἀμνοῦ καί Ποιμένος  Μήτηρ·
Χαῖρε αὐλή λογικῶν προβάτων.
Χαῖρε δι’ ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης·
Χαῖρε δι’ ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν.
Χαῖρε πιστῶν ὁδηγέ σωφροσύνης·
Χαῖρε πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη.
Χαῖρε πύρινε στύλε ὁδηγῶν τούς ἐν σκότει·
Χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.

Χαῖρε δι’ ἧς ἐλύθη παράβασις·
Χαῖρε δι’ ἧς ἠνοίχθη Παράδεισος.
Χαῖρε ἡ κλείς τῆς Χριστοῦ Βασιλείας·
Χαῖρε ἐλπίς ἀγαθῶν αἰώνιων.
Χαῖρε Σοφίας Θεοῦ δοχεῖον·
Χαῖρε προνοίας αὐτοῦ ταμεῖον.
Χαῖρε ἡ στήλη τῆς παρθενίας·
Χαῖρε ἡ πύλη τῆς σωτηρίας.

Χαῖρε ὀσμή τῆς Χριστοῦ εὐωδίας·
Χαῖρε ζωή μυστικῆς εὐωχίας.
Χαῖρε σκηνή τοῦ Θεοῦ καί Λόγου·
Χαῖρε Ἁγία Ἁγίων μείζων.
Χαῖρε κιβωτέ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι·
Χαῖρε θησαυρέ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος·
Χαῖρε τῆς Βασιλείας τό ἀπόρθητον τεῖχος.

Χαῖρε χρωτός τοῦ ἐμοῦ θεραπεία·
Χαῖρε ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία.
Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.»


«Τῇ Ὑπερμάχω Στρατηγῷ τά νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.»

Κατά τήν Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ψάλλεται
ὁ ἀκόλουθος Ὕμνος:
«Ἐπί σοί Χαίρει Κεχαριτωμένη πᾶσα ἡ κτίσις,
ἀγγέλων τό σύστημα καί ἀνθρώπων τό γένος.
Ἡγιασμένε ναέ καί παράδεισε λογικέ,
παρθενικόν καύχημα, ἐξ ἧς Θεός ἐσαρκώθη
καί παιδίον γέγονε ὁ πρό αἰώνων ὑπάρχων Θεός.
Τήν γάρ σήν  μήτραν θρόνον ἐποίησε
καί τήν σήν γαστέρα πλατυτέραν οὐρανῶν ἀπειργάσατο.
Ἐπί σοί χαίρει κεχαριτωμένη πᾶσα ἡ κτίσις, δόξα σοι.» 
 ….



["Φιλοκαλία" 210 3234411 - "Λυδία" 2310 237412]

[2fA]


                                                             





Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου