- Παῦλος Εὐδοκίμωφ
[Από τήν "Ἑρμηνεία τῆς εἰκόνας τῶν Θεοφανείων"]
… Τὸ Δ´ εὐαγγέλιο μιλᾶ
γιὰ τὸν Ἰωάννη στὸν πρόλογό του, ἀμέσως μετὰ τὸν Λόγο, ποὺ εἶναι στὴν ἀρχή, καὶ
ὅταν διαβάζει κανεὶς "ὑπῆρχε ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὸν Θεό", αἰσθάνεται ὅτι ἡ
ἔλευσή του, σὲ μιὰ ὁρισμένη ἔννοια ἔρχεται ἐπίσης ἀπὸ τὴν ἀρχή, τὴν αἰωνιότητα.
Ὁ οὐρανὸς ἀνοίγει μπροστὰ ἀπὸ αὐτὸν καὶ μαρτυρεῖ: «ὅτι
τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτὸν… οὗτός ἐστιν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ» (Ἰω. 1,
29-34)· σ᾿ αὐτὸν τὸν σύντομο λόγο εἶναι πιά, μὲ μιὰ μορφὴ περιορισμένη, ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο.
Ὁ Ἰωάννης εἶναι αὐτὸς ποὺ γνωρίζει, προσδιορίζει τὸν Ἀμνὸ, γιατὶ εἶναι μυημένος στὸ μυστήριο τοῦ «ἐσφαγμένου Ἀρνίου ἀπὸ καταβολῆς
κόσμου…».
Ὁ Ἰωάννης δὲν ἔχει τίποτε προαγγείλει καὶ εἶναι ὁ πιὸ μεγάλος προφήτης, ὅπως ὁ
δάκτυλος τοῦ Θεοῦ προσδιορίζει τὸν Χριστό.
Εἶναι ὁ πιὸ μεγάλος διότι εἶναι ὁ πιὸ μικρός, αὐτὸ ποὺ θέλει
νὰ πεῖ ἀπελεύθερος ἀπὸ τὴν ἴδια του ἐπάρκεια γιὰ νὰ μὴν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μένει
ἐκεῖ, ἐκεῖνος πού τέρπεται ἀκούοντας τὴ φωνὴ τοῦ Νυμφίου, καὶ ἡ χαρά του εἶναι
μεγάλη, χωρὶς μέτρο.
Εἶναι ἡ πιὸ ἐνδόμυχη ἐγγύτης, ὅπου ὁ Λόγος ἀντηχεῖ· εἶναι
κατ᾿ εἰκόνα τοῦ Υἱοῦ ποὺ δὲν εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου, παρὰ ὁ Λόγος τοῦ Πατρός· εἶναι
κατ᾿ εἰκόνα τοῦ Πνεύματος γιατὶ δὲν λέγει τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ μιλᾶ
στὸ ὄνομα Αὐτοῦ ποὺ ἔχει ἔλθει.
Εἶναι αὐτὸς ὁ ὁρμητικὸς ποὺ ἁρπάζει τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ
μαρτύριό του λαμπρύνει θαυμαστὰ ἕναν ἀρχαῖο μοναστικὸ λόγιο:
"Δῶσε τὸ αἷμα σου καὶ πάρε τὸ Πνεῦμα."
Μὲ τὴν Θεοτόκο περιβάλλει τὸν Χριστὸ Κριτὴ καὶ μεσιτεύει γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
nektar –
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου